Μύθοι , Θεωρίες και Επιστήμη

Πως ασύνδετοι ιστορικά πολιτισμοί έχουν τα ιδία μυθολογικά πλάσματα;

 Αναγνωρίζονται στους δράκους, έτσι όπως απεικονίζονται στην λαϊκή τέχνη, στα αρχαιολογικά ευρήματα, και γενικά στα δείγματα κουλτούρας  λαών,  χαρακτηριστικά που τους δίνουν  μορφές στερεοτύπες για κάθε παράδοση , που όμως απεικονίζουν το ίδιο πλάσμα, ένα ερπετοειδές ζώο μεγάλων διαστάσεων το όποιο αν κρίνουμε από το μύθο και την μορφή  έχει σαρκοφαγικές συνήθειες. Υπάρχει πολύ διαδεδομένη η πεποίθηση ότι ο δρακός  σαν  μύθος προήλθε από την ανακάλυψη απολιθωμάτων  δεινόσαυρων, γιατί υπάρχει όμως μόνο αυτή η εικόνα ; Οι δεινόσαυροι δεν ήταν μόνο σαρκοφάγοι. Ούτε ήταν πάντα μεγάλων διαστάσεων , γιατί δεν έδωσαν οι άλλες πολυάριθμες ομάδες δεινόσαυρων παρόμοιούς μύθους ;

Η λέξη δράκος είναι ελληνική και όχι ξενόφερτη. Μύθοι περί δράκων  διαδραματίζονται στην Αρχαία Ελλάδα, ενώ  στην Ελλάδα δεν υπήρξαν απολιθώματα δεινόσαυρων (επειδή τον μεσοζωικό αιώνα που μεσουρανούσαν οι δεινόσαυροι αυτό που σήμερα είναι Ελλάδα τότε ήταν μέρος μίας μεγάλης προϊστορικής θάλασσας που έχει ονομαστεί Τηθύς). Οι επιστήμονες που λένε αυτές τις θεωρίες, καταλογίζουν στους αρχαίους ότι τα Ελληνικά απολιθώματα του τεταρτογενούς και τριτογενούς, δηλαδή μετά το μεσοζωικό και τους δεινόσαυρους , σχετίστηκαν με τους κύκλωπες και τους τιτάνες. Όχι ότι μας έκαναν να δημιουργήσουμε τους μύθους μας  περί τιτάνων και κυκλώπων, αλλά ότι τα απολιθώματα εξηγηθήκαν με βάση τον μύθο .Αυτές οι θεωρίες  αντλούν αληθοφάνεια από την εικόνα για τον μη εξελιγμένο σε τεχνικά ζητήματα αρχαίο Έλληνα, ο όποιος ζει σε ένα υποανάπτυκτο από τεχνολογικής απόψεως κόσμο, ο όποιος κατά συνέπεια δεν μπορεί να ξεχωρίσει το μηρό ενός ελέφαντα από αυτό ενός γίγαντα και απλώς εστιάζει στο μέγεθος, σφάλει και αναγνωρίζει το κρανίο ενός μαμούθ σαν κύκλωπα, επειδή αυτό έχει μια τρύπα στην μέση για την προβοσκίδα που αυτός αγνοεί, ενώ παραβλέπει τους δυο τεραστίους χαυλιόδοντες.

Αν μελετήσουμε την ανατομία των δράκων, παρατηρούμε ότι μπορούν πολύ εύκολα να χωριστούν σε δυο ομάδες, στους φτερωτούς(δυτικούς ) και στους μη φτερωτούς (ανατολικούς-Κινέζικους), αν υποθέσουμε  ότι οι δράκοι είναι πραγματικά ζώα που κάποτε υπήρξαν, άρα υπακούν στους νομούς της εξέλιξης,  έχουμε να κάνουμε με ζώα που παρουσιάζουν τέσσερα άκρα και όταν φέρουν φτερά έξι άκρα… δεν υπάρχει όμως κανένα χερσαίο σπονδυλωτό  ζώο με τέταρτο άκρο και άνω, είτε από το αρχείο των απολιθωμάτων είτε εξαφανισμένο κατά την ιστορία, είτε όχι( αν εξαιρέσεις βεβαία τα σαρκοπτερυγια και τα συγγενικά τους ειδή, μια ομάδα εξαφανισμένων ψαριών στα όποια τα πτερύγια τους παρουσίαζαν λοβούς που υποθέτουμε ότι τα βοηθούσαν να στηρίζονται για κάποιου είδους προϊστορικό στοιχειώδες περπάτημα στην ξηρά , κάτι που δεν ισχύει με τον συγγενικό τους κοιλάκανθο που παρουσιάζει παρόμοια ιδιομορφία στα έξι πτερύγια στα πλευρά του και το δεύτερο ραχιαίο  του, που επιβίωσε μέχρι τις μέρες μας, ο όποιος όμως ζει σε σημαντικό βάθος)όποτε το αδύνατο ενός  τέτοιου υποθετικού εξελικτικού άλματος  (άκρα που υποστηρίζουν τα μεμβρανώδη φτερά )ισοδυναμεί με παραμονή των φτερωτών δράκων στην σφαίρα του μύθου.

                         

             Προσεγγίζοντας την Κρυπτοζωολογία

Όπως η παραδοσιακή επιστήμη πλήττεται κατά τους αντιπροσώπους της από την κρυπτοζωολογια, έτσι και η κρυπτοζωολογια πλήττεται από την επιστήμη, αλλά αυτός δεν είναι ο πραγματικός εχθρός του ερευνητικού μας πεδίου, η ζημία πολλές φόρες γίνεται εκ των έσω, από πολλούς που προσποιούνται ενδιαφέρων  δυστυχώς επειδή είναι έμποροι, Δεν θα υπήρχε θέμα αν αυτά που λέγανε τα λέγαν επειδή τα πίστευαν αλλά το κακό είναι ότι δεν τα πιστεύουν και ότι τα διαδίδουν για να βγάλουν χρήμα , ακόμα μια φορά, θα ήμουν εντάξει με αυτούς και το κοινό τους που φτιάχνεται με το να ακούει τέτοιες ιστορίες και να αγοράζει βιβλία κ.τ.λ. και να πληρώνει ένα τέτοιο βίτσιο δηλαδή να φτιάχνεται με ιστορίες και να μην τους ενδιαφέρει η αλήθεια, το κακό όμως είναι ότι νοθεύονται οι πληροφορίες, φτιάχνονται πλάστες, αναπαράγεται σάτιρα που αμαυρώνει την κρυπτοζωολογια, και στην τελική την πληρώνουν αυτοί που πραγματικά ενδιαφερωντε και έχουν διάθεση για ερευνά.

Ένα προσωπικό παράδειγμα είναι το εξής, στο άρθρο του περιοδικού φάκελος X 2001 με θέμα την κρυπτοζωολογια ο αρθρογράφος, (μπορώ να στείλω σε e-mail το άρθρο) λέει στην παράγραφο στην όποια μιλάει για ελληνικά κρυπτιδια, ότι στην Κρήτη υπάρχει ένα είδος «γύπα που μοιάζει πολύ με κόνδορα» και έχει άνοιγμα φτερών 3 μέτρα και δεν έχει καταγράφει και είναι γνωστό με το όνομα ζάρα, από  μια απλή αναζήτηση στο δίκτυο μπορεί ο καθένας να δει ότι ζάρα είναι η τοπική ονομασία στην Κρήτη της λευκής τυτως (Tyto alba) ένα είδος κουκουβάγιας. Είναι προφανές ότι υπάρχει μαγειρεμένη πληροφορία, ενώ συνήχηση της κουκουβάγιας με τον γύπα είναι αδύνατη κυρίως επειδή τα ιερακόμορφα είναι ενεργά την ημέρα, ενώ οι κουκουβάγιες είναι νυκτόβια, καθώς επίσης και από το χρώμα του πτερώματος που είναι διαφορετικό και δεν μπορεί να μπερδευτεί σε καμία περίπτωση ακόμα και από απόσταση.

Στην εποχή των blogs και του YouTube, όλα τα ευρήματα γνωστοποιούνται με ένα πανομοιότυπο τρόπο άχρηστης ενημέρωσης όπου είσαι ανίκανος να κρίνεις και να βγάλεις συμπέρασμα ενώ δεν υπάρχουν σοβαρές  απόψεις πάνω στην φύση του τι έχει βρεθεί και υπό ποιες περιστάσεις κατέληξε να βρεθεί εκεί που βρέθηκε και όλα αυτά στον βωμό της τρεντουλιας που είναι αξιοποιήσιμη μόνο για να σκοτώσεις την ώρα σου. Η σχέση κρυπτοζωολογιας ιντερνέτ είναι προβληματική. Αρχικά κυκλοφορεί ένα βιντεάκι  όπως έχει γίνει πολλές φόρες. Τις περισσότερες είναι ένα κουφάρι, ένας σκελετός ή κάτι που πιάστηκε, ακόμα πιο ύποπτα όταν έχει παιχτεί σε κάποιο τηλεοπτικό δίκτυο σε δελτίο ειδήσεων(πολύ συχνά με τους θανάτους οικόσιτων ζώων στην κεντρική Αμερική ,στην ανακάλυψη πτωμάτων αδιαμφισβήτητα μη καταγεγραμμένων κυνοειδών ζώων, βιντεοσκόπηση τους, και στην αιχμαλωσία τελικά ενός, γεγονότα που αποτελούν κάτι που παραδόξως αφορά το youtube και τους χρήστες του και όχι τους σοβαρούς επιστήμονες). Και μετά σιωπή. Εφόσον υπάρχει υλικό για αναγνώριση για τι δεν μαθαίνουμε μετά τίποτα ; μήπως δεν είναι αρκετά σημαντικά τα ευρήματα για να ασχοληθούν ;Γιατί γίνεται πάντα η ίδια ιστορία ; έτσι και αλλιώς μια επιστημονική κοινότητα δεν είμαστε όλοι… ; αν τελικά αποδεικνύεται πως είναι κάτι άγνωστο λογικά δεν είναι ευπρόσδεκτο; αν τελικά αποδεικνύεται πως ήταν κάτι γνωστό (άρα αποδυναμώνει την κρυπτοζωολογια)δεν είναι και αυτό ευπρόσδεκτο.; Δεν θα έπρεπε να μας ενημερώνουν τα μέσα τουλάχιστον εφόσον κάλυψαν αρχικά το θέμα, και με το κίνητρο της τηλεοπτικής εμπορικότητας της επίκαιρης ανακάλυψης ;

              Το τέρας της Τροίας 

Το τέρας της Τροίας έτσι όπως απεικονίζεται από τον Κορίνθιο τεχνίτη του 6^ου αιώνα, στον κρατήρα που τώρα φυλάσσεται στο μουσείο καλών τεχνών της Βοστώνης, έχει  χρησιμοποιηθεί για να επικρατήσει η άποψη ότι, ο μύθος που λέει ότι το τέρας που  απείλησε την Τροία  η οποία τελικά σώθηκε από τον Ηρακλή (μαζί με την Ησιόνη που είχε προσφερθεί σαν θυσία για να κατευναστεί το τέρας) , βασίστηκε στην εύρεση κάποιου απολιθώματος. Βεβαία υπάρχει και η άποψη ότι θα μπορούσε να είχε ξεβράσει κάποιο κουφάρι η θάλασσα στην ακτή, το όποιο σιγά σιγά σάπισε και αποκαλύφτηκε το κρανίο που δείχνει το αγγείο. Συμπεράσματα για το τι δείχνει το αγγείο είναι αδύνατα. Ακολουθούν μόνο μερικές επισημάνσεις.

Η οδοντοφυΐα είναι ερπετοειδής ,φαίνεται  τα δόντια να παρουσιάζουν ομοιότητα , τα θηλαστικά έχουν οδοντικό τύπο, αυτό σημαίνει συγκεκριμένα δόντια με συγκεκριμένο ρολό μορφή και θέση.

Στην οφθαλμική κόγχη έχει το σκλεροτικ ρινγκ ένα κυκλικό οστό που έχουν τα περισσότερα σπονδυλωτά εκτός των θηλαστικών και των κροκόδειλων.

Τα ερπετά σήμερα χωρίζονται σε 5 ομάδες κροκοδείλους, χελώνες, φίδια, σαύρες, και τουατάρες, από αυτές εκτός από τις χελώνες τα αλλά 4 είναι διαψίδωτα, δηλαδή έχουν δύο τρύπες πίσω από αυτή που είναι για το μάτι, οι χελώνες είναι αναψίδωτα δεν έχουν καμία τρύπα,

Οι κροκόδειλοι είναι οι μοναδικοί επιζώντες αρχόσαυροι( μαζί με τα πτηνά) δηλαδή αυτό σημαίνει  τρύπα και στην κάτω γνάθο.

Τα θηλαστικά έχουν μία τρύπα πίσω από το orbital fenestra (τρύπα του ματιού.)